Acordomeu da Josefa do Ramiro que cando marchou o Ramiriño a Cuba e non volvía nin medio, entón a Josefa víñame chamar a casa as 3 da maña, pero eu no lle abría porque non se lababa a moiu porca que fedia a toupeira podre, pero ó Diego que tamen fodera na burra, ven que lle abria lleu dicíalle:
Tu ben que fodias na Josefa que non deixabades durmir a ninguen no pueblo, berrabades coma tolos.
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
1 comentarios:
Aora o Dieghiño ise, que non o conozco, di a Maruxa que ten un fillo da Josefa
Publicar un comentario