Loliña a filla da Maruxa a do bar

Tertulia entre a Pepita e a Fina.

-Pepita: Finaaa, ai Finaaa (de balcon a balcon)
-Fina: Dimeee.
-Pepita: enteracheste xa do que fan o nosos maridos no bar a hora do peche, borrachos coma cubas.
-Fina: non, conta conta.
-Pepita: sabes quen e a loliña, a filla esa moi fea da maruxa?
-Fina: si, pero que fea é.
-Pepita: pois a primeira hora metense cuela, pero cando xa levan unhes viños mandanlle piropos, lla hora xa do peche comezan a falar cuela.
Llo fin fodena ali entros dous.
-Fina: tu mira o que lles fai o alcohol; por que pra foder cuesa.

OME JUAPA JUAPA NON E PERO TEN UN PELASO (HASTA NO BIGOTE)

Esta e a Loliña

Historia da Josefa do Ramiro

Acordomeu da Josefa do Ramiro que cando marchou o Ramiriño a Cuba e non volvía nin medio, entón a Josefa víñame chamar a casa as 3 da maña, pero eu no lle abría porque non se lababa a moiu porca que fedia a toupeira podre, pero ó Diego que tamen fodera na burra, ven que lle abria lleu dicíalle:
Tu ben que fodias na Josefa que non deixabades durmir a ninguen no pueblo, berrabades coma tolos.

Vaia descubrimento

Hoxe vouvos contar a historia que lle ocurriu certo día a Maruxa.

Iva a Maruxa polo pueblo cara a misa e atopouse ca Fina e empezoulle a contar:
Ay Fina iva ieu o outro dia o payeiro a buscar leña pa botarlle a cociña cando derepente abro a porta e vexo o meu neto ali estronballao na paya cunha moza, creo que era a Elisa, a filla da Pepita, IEU NON SEI COMO A TERA MEU NETO PERO ELA BERRABA COMA UNHA TOLA, vaia por dios como berraba a coitadiña. 

Atención

Mensaxe pra dous lectores en particular:
Aron e Anxo, pode o voso correo nun comentario desta entrada

Tertulia entre a Maruxa e a Fina

Queridos lectores vouvos contar unha historia daquelas que nas aldeas os vellos non sabian moy ben o que era a droja:

Tertulia entre a Maruxa e a Fina:
-Maruxa: ai Fina acordaste da Loliña, sisi a filla da Pepita.
-Fina: si o, como non me vou acordar.
-Maruxa: din que morreo de sobredosis, eu non sei moi ven que e, pero meu visneto dixome que eso era da droja, co boiña rapaza que era.
E a máis acordomeu que un dia veu todiña nerviosa a pedirme 50 ouros, e aver agora quen me vai pajar a min eses 50 ouros, xa llos pedin a mai pero ela nada.

PERO QUE BOA RAPACIÑA ERA. 

Primeira entrada

Queridos rapaz@s vouvos contar unha historia.
Acodomeu daquelas que nos eramos muy probes por aquelo da crise, meu pai non tiña traballo e quentabanos a hostias; pero despois encontrou traballo e comprou unha estufa e non vexas que diferencia de que che pequen ca mau a que che pegen cunha estufa.