Hoxe vouvos contar a historia que lle ocurriu certo día a Maruxa.
Iva a Maruxa polo pueblo cara a misa e atopouse ca Fina e empezoulle a contar:
Ay Fina iva ieu o outro dia o payeiro a buscar leña pa botarlle a cociña cando derepente abro a porta e vexo o meu neto ali estronballao na paya cunha moza, creo que era a Elisa, a filla da Pepita, IEU NON SEI COMO A TERA MEU NETO PERO ELA BERRABA COMA UNHA TOLA, vaia por dios como berraba a coitadiña.
Queridos lectores vouvos contar unha historia daquelas que nas aldeas os vellos non sabian moy ben o que era a droja:
Tertulia entre a Maruxa e a Fina:
-Maruxa: ai Fina acordaste da Loliña, sisi a filla da Pepita.
-Fina: si o, como non me vou acordar.
-Maruxa: din que morreo de sobredosis, eu non sei moi ven que e, pero meu visneto dixome que eso era da droja, co boiña rapaza que era.
E a máis acordomeu que un dia veu todiña nerviosa a pedirme 50 ouros, e aver agora quen me vai pajar a min eses 50 ouros, xa llos pedin a mai pero ela nada.
PERO QUE BOA RAPACIÑA ERA.
Tertulia entre a Maruxa e a Fina:
-Maruxa: ai Fina acordaste da Loliña, sisi a filla da Pepita.
-Fina: si o, como non me vou acordar.
-Maruxa: din que morreo de sobredosis, eu non sei moi ven que e, pero meu visneto dixome que eso era da droja, co boiña rapaza que era.
E a máis acordomeu que un dia veu todiña nerviosa a pedirme 50 ouros, e aver agora quen me vai pajar a min eses 50 ouros, xa llos pedin a mai pero ela nada.
PERO QUE BOA RAPACIÑA ERA.
Suscribirse a:
Entradas (Atom)